بررسی زیست سازگاری سلول‌های فیبروبلاست بر داربست نانوفیبر پلی کاپرولاکتون

در سال‌های اخیر تحقیقات در زمینه‌ی سلول درمانی و مهندسی بافت در سطح وسیعی رو به گسترش است، به طوری که امروزه توانایی بالقوه‌ای برای ساخت انواع داربست‌ها برای انواع سلول‌های مختلف مطرح است. در این تحقیق، خاصیت چسبندگی سطحی و بقای سلول‌های فیبروبلاست بر داربست نانوفیبر پلی کاپرولاکتون (PCL) مورد مطالعه قرار گرفت. داربست‌ها با استفاده از تکنیک الکتروریسی ساخته و چسبندگی و بقای سلولی به ترتیب با استفاده از میکروسکوپ الکترونی SEM وMTT ارزیابی شد. نتایج این مطالعه نشان داد که داربست نانوفیبر PCL مدل مناسبی برای چسبندگی، تکثیر و بقای سلول‌های فیبروبلاست محسوب می‌شود، به طوری که میزان چسبندگی و بقای سلولی بر داربست PCL به طور معنی داری افزایش می‌یابد. این یافته‌ها گام مهمی در استفاده از کشت‌های سه بعدی سلول‌های فیبروبلاست به منظور درمان بیماری‌های پوستی محسوب می‌شوند.